- atributív
- adj. m. (sil. -tri-), pl. atributívi; f. sg. atributívã, pl. atributíve
Dictionar Ortografic al Limbii Române Pentru Elevi. 2013.
Dictionar Ortografic al Limbii Române Pentru Elevi. 2013.
atributiv — ATRIBUTÍV, Ă, atributivi, e, adj. Care are funcţie de atribut (2). – Din fr. attributif. Trimis de ana zecheru, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 atributív adj. m. (sil. tri ), pl. atributívi; f. sg. atributívă … Dicționar Român
atributiv — sif. qram. Atributa (2 ci mənada) aid, atribut mahiyyətində olan; təyini, təyin kimi işlənilən … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
atributivlik — «Atributiv»dən mücər … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti